ในวันแต่งงาน  ตอนเช้าที่บ้านเจ้าสาวจะทำบุญเลี้ยงพระ  เมื่อถึงเวลาจวน ๑๑ นาฬิกา  ฝ่ายเจ้าสาวจะจัดสำรับคาวหวาน ๔ สำรับ เรียกว่า “ของเลื่อน” หรือ “ของเลื่อนเตือนขันหมาก” โดยให้ผู้มีหน้ามีตาเป็นผู้นำไปยังบ้านเจ้าบ่าว เมื่อผู้นำของเลื่อนไปถึงบ้านเจ้าบ่าว ฝ่ายเจ้าบ่าวจะรับไว้แล้วคืนภาชนะพร้อมทั้งจัดของชำร่วยให้แก่ผู้นำของเลื่อน ของเลื่อนเตือนขันหมากจึงเป็นการบอกกล่าวแก่ฝ่ายเจ้าบ่าวว่า ฝ่ายเจ้าสาวเสร็จธุระเรื่องเลี้ยงพระแล้วให้เคลื่อนกระบวนนำขันหมากไปได้
              หลังจากนั้น ฝ่ายเจ้าบ่าวจะเคลื่อนกระบวนขันหมากไปยังบ้านเจ้าสาวตามฤกษ์ที่กำหนดไว้  ขันหมากจะแบ่งเป็นขันหมากเอก  ขันหมากโทหรือขันหมากเลว (ธรรมดา)  พร้อมทั้งเงินสินสอดและผ้าไหว้ “” หรือ “ของเลื่อนเตือนขันหมาก” โดยให้ผู้มีหน้ามีตาเป็นผู้นำไปยังบ้านเจ้าบ่าว เมื่อผู้นำของเลื่อนไปถึงบ้านเจ้าบ่าว ฝ่ายเจ้าบ่าวจะรับไว้แล้วคืนภาชนะพร้อมทั้งจัดของชำร่วยให้แก่ผู้นำของเลื่อน ของเลื่อนเตือนขันหมากจึงเป็นการบอกกล่าวแก่ฝ่ายเจ้าบ่าวว่า ฝ่ายเจ้าสาวเสร็จธุระเรื่องเลี้ยงพระแล้วให้เคลื่อนกระบวนนำขันหมากไปได้
              เมื่อกระบวนขันหมากมาถึงประตูบ้านเจ้าสาวแล้วจะมีคนในบ้านเจ้าสาวถือแพรสี สายสร้อยทองคำ หรือเข็มขัดทองคำกั้นขวางทางไว้ ๓ ชั้น เรียกกันว่า “ประตูขันหมาก” ชั้นที่ ๑ คือ ประตูบ้าน เรียกว่า “ประตูชัย” ชั้นที่ ๒ คือ ประตูบันไดนอกชานเรือน เรียกว่า “ประตูเงิน” และชั้นที่ ๓ คือ ประตูเรือนหอ เรียกว่า “ประตูทอง”  โดยก่อนที่จะผ่านแต่ละประตู เฒ่าแก่ฝ่ายเจ้าบ่าวต้องให้เงิน ค่าเปิดประตูขันหมากเรื่องเลี้ยงพระแล้วให้เคลื่อนกระบวนนำขันหมากไปได้